Piękno (neuro)różnorodności
Krytycy koncepcji neuroróżnorodności często uważają ją za próbę usprawiedliwiania „niegrzecznych” dzieci. Obawiają się też zniesienia granicy między normą a dysfunkcją. Negowanie istnienia neuroróżnorodności najczęściej jest jednak formą chowania głowy w piasek, ponieważ uczniów zachowujących się „inaczej” niż rówieśnicy jest w placówkach coraz więcej. Jak pomóc im w funkcjonowaniu w szkolnej rzeczywistości?
Bardzo często to właśnie nauczyciele są pierwszymi osobami, które sugerują rodzicom konsultacje w poradni psychologiczno-pedagogicznej lub wizytę u lekarza specjalisty z powodu nietypowych zachowań dziecka. Nietypowość rozumie się w tym przypadku jako zachowania ucznia odbiegające od jego sylwetki rozwojowej, wyróżniające się na tle zachowań jego...